အမုန္းခံဘ၀

ေဟာ ၾကည့္ပါဦးဗ်ာ
အခန္းေထာင့္က ပင္႔ကူနက္ၾကီး
သူ ရဲ႔ နွလံုးသား အစာအဟာရအတြက္
ဦးေနွာက္ေတြကို အရွင္လတ္လတ္ေဖါက္စားေနသလို
ကမာၻၾကီးဘယ္ဘက္ လည္ေနသလဲဆိုတာထက္
ဟစ္တလာရဲ့ အိမ္မက္ေတြကို
ပိုျပိး စိတ္ဝင္စားခဲ႔ၾကတ႔ဲ ပတ္၀န္းက်င္ၾကီးပါ။
သိမ္ငယ္စိတ္ေတြနဲ႔ ပုန္းလွိ်ဳးေနသူကို
မေၾကာက္ ေၾကာက္ေအာင္ ျခိမ္းေျခာက္တက္တဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ျကီးပါ။
အမုန္းဒဏ္ကို အလူးအလဲခါးစီးခံေနရသူေရွ့မွာ
အားရပါးရ လွခ်င္တိုင္းလွ ခ်စ္ခ်င္တိုင္ခ်စ္ျပေနျကတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ျကီးပါ။
ရွံုးသင့္လုိ႔ ရွုံုူး ၊ ဆံုုးသင့္လို႔ ဆံုးခဲ႔တာဆုိရင္

နွုတ္ဆိတ္ေနယံုေပါ့၊

ခုေတာ့ အမုန္းတစ္ပြင့္ေၾကာင့္ ပင္လံုးေပ်ာက္ ခဲ႔ရျပန္ျပီ..။
ရွိစေတာ့ ငါ႔ကိုယ္ ငါ ပ်ိဳး ဒီေျမဇာမ်ိဳးမွာ
အဘယ္အမုန္းပင္မွ် မရွင္သန္ေစရ
ေနာင္ အခါ ဒီကမာၻမွာ
မုန္းရန္ မုန္းျကြင္း မုန္းရိပ္ကင္း၍ လင္းမည္ဆိုလ်င္
ငါ အသက္ရုပ္ျကြင္းတို႔ျဖင့္ ေနရာမလပ္ေအာင္
အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ မြမး္မံခြင့္ေပးပါအံ့..။